Sosyal Bilimler ve Hakikat'in Yeni Ölçütü

Kapitalist üretim tarzıyla birlikte, bilgi üretim tarzı metalaşma sürecine dahil olur ve bu yeni üretim tarzı 'farklı' bir doğa keşfetmiştir. Doğanın belirli kurallara göre işleyen, uyumlu ve hesaplanabilir güçlerin toplamı biçiminde kavramsallaştırılmasından farklı olarak, meta ilişkilerinin genelleşmesiyle ticari nesnelliğin bilimsel nesnelliğin modeli olması, 'keşfedilmiş' bu yeni doğa algısının çekirdeğini oluşturur. Bir değer ölçümü olarak nesnelleştirmenin tüm toplumsal pratiklere sızdığı ve bir amaç haline geldiği bu 'yeni doğa' kavrayışında, hakikat temelini soyut bir yaratıcıda değil, matematiksel modellerde bulmaya başlar.

Matematiksel modellerin hakikat'in ölçütü olarak algılanışı, kapitalizmin hakim üretim biçimi olmasıyla ilgiliydi. Bu yeni 'algı'ya göre, burjuva düzeninin biçimsel karakteri, feodalizmin düzensizliğinin, yapaylığının yerini almaya başlayacaktır. Bu düşüncenin ürettiği ve yeniden ürettiği, bütün görünüşlerin gerisinde matematiksel bir gerçekliğin ya da modellemenin olduğunun kabulü ise, hakikat'in 'yeni ölçütü'nün tüccarların değer ölçütleri olduğunu belirtir. Zira, Tevfik Çavdar'ın da söylediği gibi, bu 'yeni düzenin' tek tanrısı paradır. Ve bu düzende sayılar, ölçülerle hesaplanamayan hiçbir meta ya da para yoktur.